کلی به سرزمین عجایب خودم و آدمهای این روزگار فکر کردم.اگر یکی از ماها بخواهیم آلیس خودمان را بسازیم حتماً سرزمین ترسناکتر و عجیب تری خواهد بود.مهمانی چایی فیلم تکرارش ابزوردتر خواهد بود... خودم را جای آن عروسک کوکی میبینم..کوک دارم وهی دچار تکرارم تا کوکم تمام شود ویکی که نمی دانم کیست و نمی دام چرا دوباره کوکم میکند و باز هم همان دچار شدگی...
زندگی در این سرزمین عجایب برایم خسته کننده شده ،کاش یک آلیسی به آن پا بگذارد و هر چند در خواب ،هر چند کم حال و هوایش را عوض کند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر