اینکه یک زن ،چمدانش را یک روز جمع کند و از خانه اش بیرون بزند، تصویری....،تصویری....،نمی دانم چه جور تصویریست،ولی یک نوای غم انگیز از این صخنه به گوش میرسد...

وقتی دو نفر با همند ، به نظرم حتماً یک روز ، یکیشان چمدانش را جمع میکند و میرود.اصلاً کاربرد چمدان همین است.باید یک چمدان داشته باشی تا بتوانی یک نفر را ترک کنی،اگر نباشد وسایلت را کجا بریزی و بروی،آن هم برای زمانی که هیچ معلوم نیست تا کی طول بکشد...ناچار میشوی بمانی ، چون دست ِ خالی که نمیشود رفت،کوله پشتی و ساک دستی یا هر چیز دیگر هم به درد نمی خورد، حتماً باید یک چمدان باشد که خِر خِر دنبال خودت بکشیش و صدای چرخهایش هِی آزارت دهد.اگر هم آدم خودش چمدان ندارد باید مطمئن شود طرف مقابلش یکی دارد و روش استفاده و زمان استفاده ار آنرا هم خوب بلد است...چون بالاخره یک نفر باید برود و چه بهتر که آن یک نفر او باشد، چرا که نوای غم انگیز این صحنه خیلی کمتر است ، که تو در خانه ات نشستی و داری قهوه ات را میخوری و آخرین اخبار انتخابات را میخوانی و  فقط جای خالیش را حس میکنی...و از صدای خِر خِر ِ چرخهای چمدانت هیچ خبری نیست...